APOLLOON KORTRIJK  – DON BOSCO GENT 24 – 22

Na een schitterend maar vermoeiend jeugdtornooi zakte een hele schare, we schatten een 250-tal, geel-zwarte supporters af naar de Lange Munte in Kortrijk om onze jongens te steunen in hun belangrijkste match van het seizoen. Winst was het doel en zou ons de kampioenstitel bezorgen.

Onze herenploeg startte furieus en voor de thuisploeg het besefte stond het na 10 minuten 2-5 en daar waren 2 snelle uitbraken van Thomas L. niet vreemd aan. De supporters van Apolloon werden er stil van en moesten via de omroeper kunstmatig bijgestaan worden. De volgende 15 minuten organiseerde Gustave zijn verdediging tot een hecht blok terwijl hijzelf 3 keer keihard uit zijn sloffen schoot zodat na 24 minuten zowaar 5- 12 op het scorebord stond. De hele ploeg hing sterk aan elkaar en bleef er voor gaan. Kortrijk schoot dan echter ook wakker en dit zorgde ervoor in de laatste zes minuten van de eerste helft, met oa een droge 3-0 via Tore De Vos, dat  hun achterstand verkleinde tot 2 punten (11- 13) aan de rust.

Het was een match om duimen en vingers van af te likken: veel sfeer, veel spanning, en volle luidruchtige tribunes. Onze supporters ontrolden regelmatig hun Tifo en zongen de longen uit het lijf om boven de muziek van de lokale speaker uit te komen.

De tweede helft begon gelijk opgaand, tot kapitein Tim VC er 3 na elkaar tegen de netten achter de lokale goalie knalde, die – het moet gezegd – de match van zijn leven stond te keepen. Na 50 minuten was DBGent nog steeds virtueel kampioen met een 15 – 19 stand. Toen stak Kortrijk een tandje bij met oa 5 goals van een super efficiënte Jan Steenhoudt in de laatste 10 minuten. Onze verdediging (met 6 tijdstraffen in de laatste 10minuten) kraakte, maar onze jongens bleven vechten tot de laatste snik. Het talrijke thuispubliek stuwde Kortrijk nu helemaal vooruit. Aanvallend werden we wat minder efficiënt en konden onze jongens de nog gecreëerde kansen niet afwerken. Kampioenschapsstress? Vermoeidheid? Feit is dat zo Kortrijk kon langszij komen, en op 2 minuten voor tijd voor het eerst in de wedstrijd op voorsprong kwam. De Paars-witten maakten de match genadeloos af en het werd 24 – 22 bij het eindsignaal.

We zagen een mooie en spannende propagandamatch voor het handbal met een verdiende winnaar.

Onze jongens hebben het ganse seizoen op een hoog niveau geacteerd maar hadden af en toe een dipje (op Sasja en vooral thuis tegen Sint-Truiden) zodat de dan verloren puntjes nu zuur opbraken. De promotie was natuurlijk al een feit en dat blijft het belangrijkste. Om in eerste nationale te kunnen meedoen zal de trainingsintensiteit nog wat omhoog moeten en zullen er hier en daar nog wat versterkingen bij komen. Het motto, eerst de jongens uit de eigen kweek en enkel aanvullen waar nodig, blijft het devies.

Proficiat heren senioren en technische staf. Well Played en geniet van het zomerreces en in augustus er weer keihard tegenaan!

Videoverslag en interviews kan je via deze link vinden.

Speelden voor Don Bosco:

Joris Vandeveire(d), Tim Van Cauwenberghe(5), Arno Penders, Michiel Matthys(3), Thomas Braeckman(2), Mokhtar Gharbi(2), Cameron Brichart(3), Dennis Huysentruyt, Liam Longueville, Kasper Verbelen(d), Gustave Lorré(3), Thomas Lesage(4), Yarne Braeckman, Yassine Gharbi, Tow-Abalo Lela, Wannes Dedain.

Coaching:

Seyran Kroyan, Stephanie Smet, Peter Beeckman, Lode Vertongen

Tafelofficial:

Petra Van Enis