De ploeg van coach Koen Blondeel verloor zaterdag de slotwedstrijd van de competitie voor eigen volk tegen Sint-Truiden met 25-31. Daardoor springen de Limburgers over Don Bosco naar de vierde plaats.

“De eindplaats in het klassement is belangrijk omdat op die manier in de play-downs met bonuspunten kan worden gestart”, aldus Wouter Dhaenens. “We schieten er dus een bonuspunt bij in.’

Don Bosco Gent eindigde vijfde op een totaal van acht ploegen en moet de resterende weken vooral de twee laatste plaatsen ontlopen. “Het was vorig seizoen natuurlijk leuker, toen we voor de promotie mochten meestrijden maar het uiteindelijk niet haalden. De ambitie bij de start van het seizoen was duidelijk. Opnieuw was de promotie ons doel. Maar het afhaken van Pieter Danhieux woog zwaarder door dan we aanvankelijk voor ogen hadden. En tijdens de voorbereiding waren we te weinig voltallig om scherp aan de competitie te beginnen. Op die manier lieten we in de eerste wedstrijden kostbare punten liggen. We verloren op de eerste speeldag bij Waasmunster, dat nadien maar één keer kon winnen. Deze puntenverliezen breken ons nu zuur op” zo vertelt Wouter Dhaenens, op 31-jarige leefijd aan één van zijn sterkste seizoenen ooit bezig. Maar volgend jaar loopt hij er niet meer bij.

Na het afhaken van Pieter Danhieux meteen de tweede sterkhouder die het op korte termijn voor bekeken houdt. “Ik speel 22 jaar handbal en nu breekt de tijd aan voor andere dingen. Misschien wordt ik later nog wel trainer, maar dat zien we dan wel. Mijn eerste doelstelling is nu om met Don Bosco Gent het behoud in tweede nationale af te dwingen. Dat mag eigenlijk geen probleem vormen met deze groep. Alleen zal er wel wat druk meespelen. Het is dan ook een beetje afwachten of de jongeren hier op de juiste manier kunnen mee omgaan. Het wordt voor hen sowieso een leerschool”, aldus nog de handballer uit Zevergem ,die niet lang moet nadenken als hem wordt gevraagd naar zijn mooiste herinneringen.

“Dat waren ongetwijfeld de twee Belgische titels die we met de jeugd behaalden.” Don Bosco Gent teerde lang op deze generatie en hoopte de voorbije jaren ook de poort naar de hoogste afdeling in te beuken. Tevergeefs, het zal wachten worden op een nieuwe generatie, waarvan er nu al een vijftal toptalenten deel uitmaken van de fanion.

Wouter Dhaenens zal in ieder geval vooral mooie herinneringen nalaten, daar zijn zowel ploegmaats als tegenstanders het helemaal over eens.